అమ్మ

అమ్మ 

అమ్మ  మాటే  మంత్రం
అమ్మ  పాటే   ప్రణవం
అమ్మ పిలుపుకు అమృతం  వర్షిస్తుంది
అమ్మ అనురాగానికి  అమరత్వం  సిద్దిస్తుంది
కల్మషం  లేని  అమ్మ ప్రేమ   ఒక గంగా నది పవిత్ర  ఝరి
నిర్మల మైన అమ్మ  మనసు  ఒక మమతల  కోవెల

అమ్మ  నా పై  చూపే  కొలతలు  లేని ప్రేమాభి మానాలుకు
నా   కళ్ళు  జల పాతాలై వర్షిస్తాయి
అమ్మ కంట  ఒలికే  కన్నీరు
నన్ను అగాధ  లోతుల్లోకి   జార వేస్తాయి
గోరుముద్దలు  తినిపించిన అమ్మ స్మృతులు
నెమరు వేసు కొన్నప్పుడల్లా
నా కళ్ళు  నీలాల  సంద్రాలవుతాయి

ఒక  ఉదయం  తూరుపులో
అమ్మ  నుదుటి బొట్టు  నాకు  ప్రభాత సూర్యమై కన బడుతుంది
ఒక  సాయంత్రం  ఆకాశంలో
అమ్మ ముఖంలోని   దివ్యత్వం  రంగుల హరివిల్లై  కన బడుతుంది

అమ్మ నా కోసం
నిప్పుల మీద నడిచి మొక్కు తీర్చిందని  విన్నప్పుడు
అమ్మ  నా కోసం
ఎండిన పొలంలో  వెట్టి చాకిరి  చేసిందని  తెలిసి నపుడు
అమ్మ  ఆరిపోతూ
నా బ్రతుకు దీపం  వెలిగించిందని  తెలుసు కొన్నపుడు
అమ్మ త్యాగానికి  వెల కట్ట లేనని  నాకు తెలుసు

అందుకే అమ్మా !
నువ్వు నా కడుపులో  ఆడపిల్లగానే  పుట్టాలి !
మళ్ళీ  మళ్ళీ   ఏడు  జన్మలూ పుడుతూనే  ఉండాలి  !
------------------------------------------------------------------
 రచన :  వారణాసి  భానుమూర్తి  రావు.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ఈ  రచన  కేవలం నా స్వంత  మనియూ , ఇది అనువాదం గాదనియు ,  కాపీ  కాదనియు , ఎక్కడా  ప్రచురించ లేదనియు  ఇందు మూలముగా తెలియ చేయు చున్నాను . ఈ  కవిత మీద  సర్వ హక్కులు రచయితవే  అని తెలియ చేయు చున్నాను
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------