ఆ రాత్రి ఏమయ్యిందంటే!

ఆ రాత్రి ఏమయ్యిందంటే!
----------------------------------------
రచన: వారణాసి భానుమూర్తి రావు
---------------------------------+++-------------

ఆ రాత్రి ఎవ్వరో తలుపు తట్టారు.

నాకు భయం వేసింది. ఇంత అర్ధ రాత్రి వేళ ఎవ్వరయి ఉంటారబ్బా అని. ఏ దొంగలో దోపిడీకి వచ్చారేమో అని భయ పడి పొయ్యాను. నేను వేరే వూరికి ట్రాంస్ ఫర్ అయినందువల్ల , ఒక ఇల్లు అద్దెకు తీసుకొని ఒక్కడే ఉంటున్నాను. బాంకు మేనేజర్ అయినందు వలన బాంకుకు దగ్గరగా ఇల్లు తీసుకొన్నాను.

మళ్ళీ తలుపు కొట్టిన శబ్దం.
బయట వర్షం పడుతోంది. బిగ్గరగా వాన చినుకు ల శబ్ధం వినబడుతోంది.
దేవుడి మీద భారం వేసి తలుపు తీశాను.

ఎదురుగా ఒక పదహారేళ్ళ అందమైన ఆడపిల్ల. ఆమె ముఖంలో భయం , వళ్ళంతా వణుకుతూ ఉంది.

దబుక్కున నన్ను లోపలికి తోసి , తలుపు గడియ పెట్టింది.
ఆమె చొరవ కు ఆశ్చర్య పొయ్యాను.

( మిగిలిన కథ రేపు )

" ఏమయ్యిందమ్మా?" అని అడిగాను.


ఆమె చలికో , భయానికో గడ గడ మని‌ వణికి పోతూ రెండు చేతులూ ముఖాన్ని కప్పుకొని ఏడుస్తోంది.

వెంటనే నేను ఒక తువ్వాలు తెచ్చి ఇచ్చాను. 
మళ్ళీ అడిగాను , ఏమయిందని..

ఆమె చిన్న పిల్లలా వెక్కిళ్ళు పెట్టి ఏడ్చి ఇలా తన కథ చెప్ప సాగింది.

ముగ్గురు బాయ్ ఫ్రెండ్స్ తో బర్థ్ డే పార్టీ కని వచ్చిందట. వాళ్ళను నమ్మి అర్థ రాత్రి దాకా అక్కడే గడిపి వారి కార్లో ఇంటికి వచ్చేటప్పుడు కార్లోనే ఆ ముగ్గురూ తనని బలాత్కరించ బొయ్యే సరికి, తను పెనుగు లాడి, ఎలాగో ఒక లాగు  కార్లోంచి బయటకు దూకి చీకట్లో పారి‌పోయిందట. కొంత సేపటి తరువాత వెనుక కాలనీ లోని మీ ఇల్లు కనబడే సరికి తలుపు తట్టాను అని ఏడుస్తూ చెప్పింది. ఆమె వంట్ళో నిస్సత్తువతో మాట్లాడ లేక పోతోంది.

వేడి వేడి టీ , కొన్ని బిస్కట్లు , ఆపిల్ ముక్కలు తెచ్చి ఆమె ముందు పెట్టాను. ఆమె వద్దంటూనే కాస్త తినింది.

"చూడమ్మాయ్..సమయం..సందర్బం లేకుండా ఆడ పిల్లలు‌ ఇలా తిరగ్గూడదు. ఇంట్లో పేరెంట్స్ కి చెప్పకుండా బయటకు రాగూడదు.  అసలే రోజులు బాగా లేవు. ఆడ పిల్లలకు రక్షణ లేదు. వారి జాగ్రత్తలో వారు ఉండాలి."

ఆ రాత్రంతా ఆ అమ్మాయి మేలుకొనే ఉంది.భయంతో నిద్ర పోవడం లేదు. తెల్లవారి నా కార్లో ఆమెను వాళ్ళింట్లో దింపి వచ్చాను.

మరుసటి రోజు పేపర్లో ముగ్గురి యువకుల అరెస్టు అనే వార్త చూసి చాలా సంతోషించాను.

ఇంకా ఈ దేశంలో న్యాయం మిగిలే ఉంది అని అనుకొన్నాను.

********************************************************