కవి హృదయం
కవి అన్న వాడు సర్వములు తెలిసిన వాడు. విశ్వ మానవుడు. విశ్వంలో ఉన్న ప్రతి ప్రాణినీ , మనుషులయినా , జంతువు అయినా, చెట్లు చేమ లయినా ప్రేమించే మనస్త్వత్వం కలిగిన విశ్వ ప్రేమికుడు. అపుడే జరిగినసంయోగంలో ఫలదీకరణం చెందిన చిన్న అణు మాత్రమయిన పిండాన్ని , తొమ్మిది నెలలు అది పడే బాధల్ని , ఆనందాల్ని గురించి రాయ గలిగిన వాడు కవి . చెట్టు కొమ్మల్లో ఎక్కడో విరగ బూసిన పుష్పాన్ని , అందులోని మకరందాన్ని జుర్రు కొనే భ్రమరాన్ని , పర పరాగ సంపర్కాన్ని రాయ గలిగిన వాడు కవి. వెయ్యి సంవత్సరాలకు ముందు , వెయ్యి సంవత్సరాల తరువాత గూడా , తన అంతః దృష్టి తో భావ ప్రకంపనాల్ని కురిపించగలిగిన మహాత్ భాగ్యాన్ని కలిగిన మహా జ్ఞాని కవి. మట్టి మనసులో దూరి మట్టి ఆవేదనను విన గలిగే శక్తి ఉన్నవాడు కవి. రంపపు కోతకు బలి అయ్యే చెట్ల తపనను , మానవుల స్వార్థానికి బలి అయ్యే జంతువుల ఆవేదనను విని కవి హృదయంతో దుఃఖించే వాడే కవి. పుష్ప విలాపం , జంతు విలాపం, అభాగ్య జీవుల విలాపం.... ప్రపంచంలో పీడిత తాడిత బాధా సర్ప ద్రష్టల విలాపాన్ని ఎపుడు విన గలిగిన వాడే కవి..
నేను పబ్బుల్లో తిరుగుతున్నా
నేను క్లబ్బుల్లో తిరుగుతున్నా
విచ్చల విడి శృంగార చేష్టలల్లో పాల్గొన్న గుంపుల్ని చూస్తున్నా !
కానీ నా కంటికి కనిపించేవి అవి ...
నా కవి కంటికి కనిపించే బొమ్మలు వేరే ...
ఎండిన పెదాలను లిప్ స్టిక్ తో పూసుకొని రసిక ప్రియులకు
క్యాబరే డాన్స్ లు చేస్తూ బలుపెక్కిన బండ రాళ్లకు బలి అవుతూ
స్తన్యం కోసం బరువెక్కిన బ్రాలు ముక్క లవుతున్నా
సొమ్ము సిల్లి , కళ్ళు తిరిగిన గుక్క పెట్టి ఏడుస్తున్నచిన్నారులకు
ఏమని జవాబు చెప్పగలదు ఈ డాన్సర్ అమ్మ ?
అమ్మ కాదు ... అందాల బొమ్మ
జీతాల మాటున దాగిన జీవితాలు
అసత్యాలు మాటున దాగిన సత్యాలు
లేరా మీకు అమ్మలు ? లేరా మీకు అక్కలు ??
అయ్యల్లారా ! వదలండి ...
చిన్నారులకు చను బాలు త్రాగించి వచ్చే వరకు ఆగండి !
ఇలా కవి హృదయం ఆక్రోశిస్తుంది ! కవి హృదయం మీద మళ్ళీ ఎప్పుడయినా రాస్తాను
కవి అన్న వాడు సర్వములు తెలిసిన వాడు. విశ్వ మానవుడు. విశ్వంలో ఉన్న ప్రతి ప్రాణినీ , మనుషులయినా , జంతువు అయినా, చెట్లు చేమ లయినా ప్రేమించే మనస్త్వత్వం కలిగిన విశ్వ ప్రేమికుడు. అపుడే జరిగినసంయోగంలో ఫలదీకరణం చెందిన చిన్న అణు మాత్రమయిన పిండాన్ని , తొమ్మిది నెలలు అది పడే బాధల్ని , ఆనందాల్ని గురించి రాయ గలిగిన వాడు కవి . చెట్టు కొమ్మల్లో ఎక్కడో విరగ బూసిన పుష్పాన్ని , అందులోని మకరందాన్ని జుర్రు కొనే భ్రమరాన్ని , పర పరాగ సంపర్కాన్ని రాయ గలిగిన వాడు కవి. వెయ్యి సంవత్సరాలకు ముందు , వెయ్యి సంవత్సరాల తరువాత గూడా , తన అంతః దృష్టి తో భావ ప్రకంపనాల్ని కురిపించగలిగిన మహాత్ భాగ్యాన్ని కలిగిన మహా జ్ఞాని కవి. మట్టి మనసులో దూరి మట్టి ఆవేదనను విన గలిగే శక్తి ఉన్నవాడు కవి. రంపపు కోతకు బలి అయ్యే చెట్ల తపనను , మానవుల స్వార్థానికి బలి అయ్యే జంతువుల ఆవేదనను విని కవి హృదయంతో దుఃఖించే వాడే కవి. పుష్ప విలాపం , జంతు విలాపం, అభాగ్య జీవుల విలాపం.... ప్రపంచంలో పీడిత తాడిత బాధా సర్ప ద్రష్టల విలాపాన్ని ఎపుడు విన గలిగిన వాడే కవి..
నేను పబ్బుల్లో తిరుగుతున్నా
నేను క్లబ్బుల్లో తిరుగుతున్నా
విచ్చల విడి శృంగార చేష్టలల్లో పాల్గొన్న గుంపుల్ని చూస్తున్నా !
కానీ నా కంటికి కనిపించేవి అవి ...
నా కవి కంటికి కనిపించే బొమ్మలు వేరే ...
ఎండిన పెదాలను లిప్ స్టిక్ తో పూసుకొని రసిక ప్రియులకు
క్యాబరే డాన్స్ లు చేస్తూ బలుపెక్కిన బండ రాళ్లకు బలి అవుతూ
స్తన్యం కోసం బరువెక్కిన బ్రాలు ముక్క లవుతున్నా
సొమ్ము సిల్లి , కళ్ళు తిరిగిన గుక్క పెట్టి ఏడుస్తున్నచిన్నారులకు
ఏమని జవాబు చెప్పగలదు ఈ డాన్సర్ అమ్మ ?
అమ్మ కాదు ... అందాల బొమ్మ
జీతాల మాటున దాగిన జీవితాలు
అసత్యాలు మాటున దాగిన సత్యాలు
లేరా మీకు అమ్మలు ? లేరా మీకు అక్కలు ??
అయ్యల్లారా ! వదలండి ...
చిన్నారులకు చను బాలు త్రాగించి వచ్చే వరకు ఆగండి !
ఇలా కవి హృదయం ఆక్రోశిస్తుంది ! కవి హృదయం మీద మళ్ళీ ఎప్పుడయినా రాస్తాను
No comments:
Post a Comment