పద్యం

పద్యం

ఊరక రారు మహాను భావులు
ఆకసమున ఉరుములు మెరుపులు వెలయు చందంబున
తమ వచ్చిన రాక ఆంతర్యమేమి
నిక్కంబుగా నిజమ్ము తెల్పుడీ !

తొలకరి జల్లులు సోకినంత
పల్లవించును భూమాత పచ్చని మొలకల  తోడ
చిరు జల్లులు కురిసినంత
విరియును హరివిల్లు ఆకసంబున మది ఉప్పొంగగా !

తమరి రాకతో నం దన వనం బయ్యె మా గృ హము
మా ఎద మయూరాలు పురి విప్పి నర్తించె
మా తనువులు హరితవనంబులై  పులకరించె
మా మది ఉప్పెంగె తమ దర్శ న భాగ్యంబుతో !


ద్వారక  పట్టణంబు వీడి - దాస దాసీ లను వీడి
నవ రత్న ఖచిత సింహాసంనంబు వీ డి
అష్ట భార్యలను వీడి -మంత్రాంగ లొచనమ్మును వీడి
ఈ కుచేలు  ననుగ్రహింప గరుదెంచితివా నంద గోపాలా !