నన్ను మళ్ళి పుట్టించకు !
-------------------------------
నేను నగ్నంగా ఆకాశపు అంచుల నుండి జారిపోతున్నప్పుడు
నక్షత్ర కోనలు నన్ను కొంతసేపు ఆపాయి
విశాలమైన తమ హృదయ తటాకాల్ల్లొ నన్ను ముంచెత్తినాయి
ప్రేమ గదుల్లోకి తీసుకెళ్ళి మమతల వర్షాన్ని కురిపించాయి
నేను నగ్నంగా నక్షత్ర లోకం నుండి జారి పడుతున్నపుడు
జాబిల్లి వెలుగులు నన్ను పొదివి పట్టుకొన్నాయి
వెలుగు కలుగుల లోకి నన్ను తీసుకోని వెళ్ళాయి
నేను అమాయాకంగా ఒక ప్రశ్న అడిగాను వెన్నెలమ్మను
నేనెవరిని అని ?
నువ్వు పవిత్ర ఆత్మవి !
మరి నేనెక్కడికి వెళుతున్నాను ?
అందమైన భూలోకానికి !
నేను నగ్నంగా జాబిల్లి వెలుగ రేకుల నుండి జారి పడినపుడు
ఎగిరిపోయే మేఘ మాలికలు నన్ను పొదివి పట్టుకొన్నాయి
తుషార బిందువులు చిలకరిస్తూ
సప్త వర్ణ శొభితమైన ఇంద్ర ధనస్సు మీద నన్ను కూర్చోబెట్టి
ప్రపంచాన్ని అంతా ఒకసారి తిప్పాయి
అత్యంత మనోహర మనోజ్ఞ భూమిని చూస్తూ
పరవశించి పొయ్యాను
కానీ ...
దుర్బర దారిద్ర నరక బాధలు అనుభవిస్తూ కొన్ని ఆత్మలు అధోగతిన
ప్రయాణి స్తున్నాయి
వాటి ఆక్రందనల ఆవేదనా సమస్త గాధలు నాకర్థ మయ్యాయి
హే భగవాన్ ! నన్ను మళ్లి పుట్టించకు!
ఈ బాధా తప్త సర్ప ద్రష్ట కుటిల కుతంత్ర లోకంలోకి నన్ను విసిరి వెయ్యకు !!
No comments:
Post a Comment